ტაილანდში „ვეფხვების მონასტერში“ ვეფხვებთან რომ შედიხარ, რამდენიმე წესი უნდა დაიცვა. ერთ-ერთი ისაა, რომ ჩანთა არ უნდა გეკეთოს. ვეფხვს უყვარს წათამაშება და ამ დროს შეიძლება შენც დაგაზიანოს. მე მხარზე გადაკიდებული კამერით დავდიოდი, რაც ხშირად გამხდარა შენიშვნის მიზეზი
ფრანგმა გოგონამ სიცილი ვეღარ შეიკავა, როდესაც დაინახა, როგორ ჩხრიალებდა ერთ-ერთ ადგილობრივ ქალბატონის კისერზე წამოცმული რგოლები, როდესაც ის თხილს აკნატუნებდა
მეორე დღეს მოვიდა ლევანი და მითხრა, კიდევ ერთხელ გასინჯე, ველაპარაკე და გარანტიას გაძლევ, რომ ყველაფერი გამოვაო. მართლაც მოვიდა მიშა და „გაიხსნა“ , მერე წავიდა და წავიდა
მოკვლითაც კი ემუქრებიან, ასეთ დღეში რომ ჩამაგდო, ასეთი სიურპრიზის შემდეგ როგორ არ უნდა გიყვარდეს ბიჭიო, წერენ. ყველა ამბობს, რა მაგარი ვიდეო გააკეთეო, მაგრამ დამიჯერეთ, ეს ჩემი შესაძლებლობების ნახევარიც არ იყო
ლისაბონში არის ერთი უბანი, სადაც ნარკომანები იკრიბებიან, მოიხმარენ სხვადასხვა საშუალებას, ზოგი იქვე ცხოვრობს... დახურული ზონასავითაა და კამერებიც იშვიათად შედის, მაგრამ ორგანიზაცია, რომელიც ჩვენს ვიზიტს მასპინძლობდა, დაგვეხმარა და მათთან ერთად შევედით
ქუჩაში რომ გამოდიხარ, თვალს გაყოლებენ და გცნობენ. ყველა გოგონას ვუსურვებ ამ სასიამოვნო განცდას. ყველა გიყურებს და გაკვირდება. ყველამ იცის შენი გამარჯვების ამბავი.
მე ხომ ვიცოდი, სადაც ვმუშაობდი? ამასთან, სანამ ახალი რევოლუციონერების ხელში ვიცხოვრებდი, მანამ კომუნისტების ეპოქაში ვცხოვრობდი და ძალიან კარგად ვხვდებოდი, რისი თქმა შეიძლებდა და რისი არა.
ცხოვრება რასაც მოგიტანს, უნდა შეხვდე და შეეგუო. დასაძრახს ამაში ვერაფერს ვხედავ. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მიცვალებულს შეურაცხყოფას აყენებ. ჯერჯერობით მარტო ვარ და მიყვარს თეო.