მალე დავამტკიცე, რომ ღირსი ვიყავი ხატიასი. ვერ ვიტყვი, რომ ძალიან ყურადღებიანი ვარ, მაგრამ მოსიყვარულე და ერთგული ქმარი ნამდვილად ვარ. ჩემი ცოლი არასდროს იფიქრებს იმაზე, რომ ვუღალატებ ან ვინმეში გავცვლი.
ღამის პირველ საათზე რესტორნებში დაეთრევიან, ბართლომეს ღამეს აწყობენ, საქართველოს დედაც ვატირე, ვიქეიფოთ ბოლომდე, ქართველმა ხალხმა ვერ გაგვიგოო. და ამ დროს ბიძინას ყელში ხელი წაუჭირო, წართმეული ქონება დამიბრუნეო, უსამართლობა იქნება.
სანამ დაიღუპებოდა, რამდენიმე დღით ადრე შეხვედრია ჩემს მეზობელს ეზოში. ათვალიერებდა ჩემს მანქანას. აინტერესებდა სად ვიყავი. ფიქრობდა, თბილისში გადმოსულიყო და თავიდან დაეწყო ყველაფერი.
შეიძლებოდა, პოლიტიკური დაკვეთა რომ შემესრულებინა, ჩემი მატერიალური მდგომარეობა ასი ათასით გაზრდილიყო, რაზეც, რასაკვირველია, უარი ვთქვი. ამიტომ ჩემმა ძმამ ბოლომდე მოიხადა სასჯელი.
მარტო იჯდა დარბაზში, რაღაცნაირად, თავისუფლად. დააფიქსირა, რომ სხვანაირად ვუყურებდი. მერე ნიკას დაბადების დღეზე ვნახე, იმ დღის მერე გავწყვიტეთ ურთიერთობა და მერე თვითონ მომწერა მესიჯი. ძალიან გამიხარდა, თავიდან ვერც ვიფიქრებდი, თუ მოვეწონებოდი.
ღვიძლზე ნახეთქი ჭრილობები მქონდა, საიდანაც სისხლდენა განვითარდა. ორი ლიტრი სისხლი იყო მუცელში ჩაღვრილი. ოპერაცია გამიკეთეს. დაბე-ჟილი იყო მარჯვენა ფილტვი. გატეხილი მაქვს ნეკნი და მენჯის ძვალი.
აქვე გეტყვით, რომ ხუთი წელია, ბატონი ბიძინა ვეტერან „დინამოელებს“ პენსიას გვიხდის. ის რომ არა, ამ ქვეყანაზე არ ვიქნებოდით. არ ვიცნობდით, შეხვედრა გვინდოდა მადლობის სათქმელად, მაგრამ არ ისურვა, მიყვარს ეს ბიჭები და პატივს ვცემო.
ხატიას უკვე ხმაც აღარ ამოსდიოდა, ვიგუდები, ცუდად ვარო. პოლიციელს ვთხოვე, როგორმე გავარიდოთ ეს გოგო ამ ამბავს-მეთქი, მხარს ვერ ვუქცევდით ერთმანეთს, ისეთი ჭყლეტა იყო. ბოლოს პოლიციამ იმარჯვა და ორივე კორდონს იქით გადაგვიყვანა
5 წელი ვუკრავდი ქუჩაში. ძალიან დიდი სამეგობრო შევიძინე. აუდიტორია დიდი მყავდა, ჩემი მაყურებელი ყოველ საღამოს მოდიოდა. ეტყობა, ჩემი იუმორიც მოსწონდათ, რაშიც ლუდი მეხმარებოდა
დედა ოცი წელი ასწავლიდა რუხის სკოლაში მათემატიკას. შემდეგ, შვილებისთვის მეტი დრო რომ დარჩენოდა, სკოლა დატოვა და აბიტურიენტებს ამეცადინებს. მამა ზუგდიდის ანსამბლ „ჩელაში“ მღერის, უკვე ოცდასამი წელია.