გთავაზობთ ამონარიდებს ინტერვიუდან, რომელიც ჟურნალ "გზაში" დაიბეჭდა:
"მძღოლიც და მისი თანმხლებიც ავტომობილიდან გადმომიხტნენ, საშინელი სიტყვები მითხრეს. ნომრის ჩაწერა მოვასწარი... სავაჭრო ცენტრის დაცვის პოლიციასთან მივედი, რომელმაც მხრები აიჩეჩა - ჩვენ არაფერი შეგვიძლია, პატრულს დაურეკეთო. გარეთ ბიჭები იდგნენ, რომლებიც იცინოდნენ და უყურებდნენ, ბოლო რეგ
"ერთხელ ავტომობილით, 3 მცირეწლოვან ბავშვთან ერთად, კუს ტბის ასახვევთან მივდიოდი და ვიღაც "ვერზილა" კაცმა (გოგოსთან ერთად იყო) მანქანა გამკრა და დამაბზრიალა. არც გაუჩერებია, ამბავიც არ უკითხავს. ისე გავმწარდი, რომ გავეკიდე. დამემალა, ჩიხებში იძრომიალა, რომ ვერ მეპოვა. მაინც ვიპოვე, გადმოვიყვანე, ბოდიშიც მოვახდევინე და მანქანაც გავაკეთებინე. საერთოდ, არავისი მეშინია..."
"30 წელი ისე ვიცხოვრე, უსამართლობაზე თვალი არასოდეს დამიხუჭავს. ერთი სამსახურიდან, სადაც 4.500 ლარი ხელფასი მქონდა, იმიტომ წამოვედი, რომ ჩემი მიყვანილების გამოყრას მთხოვდნენ, ამაში კი ბონუსებს მთავაზობდნენ..."
ვრცლად წაიკითხეთ ჟურნალ "გზაში"