მოლოდინში ერთი წელი გავიდა, მაგრამ ნანატრი დღე არ დადგა. ერთ დღეს ყელში ამომივიდა და უფროსობას დავემშვიდობე. როგორც ჩანს, არც მათ უდარდიათ ჩემი წამოსვლა, რადგან უამრავი ჰყავდათ ჩემნაირი. მეზობლისგან ფული ვისესხე და სამუშაოდ საზღვარგარეთ გავეგზავრე.
იქ ჩემი ნათესავი ცხოვრობ
უბრალოდ, მის სახლში უნდა მეცხოვრა და ყურადღება მიმექცია. ერთი თვის შემდეგ ქალბატონმა დამიბარა და მითხრა, რომ დამატებით 500 დოლარს გადამიხდიდა, თუ მას სექსუალურად მოვემსახურებოდი.
26 წლის ბიჭისთვის ასეთი წინადადება მძიმე მოსასმენი იყო, მაგრამ დავთანხმდი. ექვსი თვე გავუძელი ამ ჯოჯოხეთს და ბოლოს ქვეყნიდან გამოვიქეცი, ისე, რომ ჩემი ნივთების დიდი ნაწილი იმ ქალბატონთან დავტოვე.
სამი თვე სახლში არავის ველაპარაკებოდი, ძილის წამლებს ვსვამდი და მხოლოდ სიკვდილზე ვფიქრობდი. რამდენჯერმე თვითმკვლელობაც ვცადე, მაგრამ ასეთი ძლიერიც ვერ გამოვდექი. ახლა ისევ სამსახურს ვეძებ.
ისევ უფულოდ დავდივარ თბილისის ქუჩებში და თვეში 30 ლარს ბებია მაძლევს საკუთარი პენსიიდან, რომ სიგარეტი მაინც ვიყიდო.
ჟურნალი ''რეიტინგი''
