ბავშვი სამი წლის მყავდა. ვიფიქრე, რომ ამის გამო ოჯახის დანგრევა არ ღირდა და შოთა მალე მოეგებოდა გონს. თავიდან ჩემს ოჯახს ვუმალავდი, მაგრამ ერთ დღეს სახლში ძმა მესტუმრა და მითხრა, რომ ყველაფერი იცოდა.
თან დამამშვიდა, ნუ გეშინია, ეგ გოგო ერთი კვირაა მეგობრებში მეც დავიმატე და მალე ჩემს ანკესზე წამოეგებაო. მითხრა,
ვიფიქრე, რომ მალე ამ კოშმარს ბოლო მოეღებოდა. მალე დამავიწყდა კიდეც, რადგან შოთა შინ გვიან აღარ ბრუნდებოდა. მართალია, ნერვები მოშლილი ჰქონდა, მაგრამ ბავშვს ეფერებოდა და აღარ მაგინებდა.
ჩემი ძმის სტუმრობის დღიდან ორი თვე გავიდა. ამ პერიოდის განმავლობაში რამდენიმეჯერ კიდევ შევხვდი, მაგრამ იმ თემაზე ხმა არ ამოგვიღია.
სამი დღის წინ დედაჩემმა ტირილით დამირეკა და მითხრა, რომ ჩემს ძმას ჩემი ქმრის საყვარლის ცოლად მოყვანა უნდა, იმიტომ რომ ის გოგო ბავშვს ელოდება.
ჟურნალი ''რეიტინგი''