არი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც სა­ქარ­თვე­ლოს უახ­ლო­ე­სი ის­ტო­რი­ის უმ­ძი­მე­სი დღე­ე­ბის მთე­ლი სა­ში­ნე­ლე­ბა სა­კუ­თარ თავ­ზე იწ­ვნი­ეს, სა­კუ­თა­რი თვა­ლით ნა­ხეს ქუ­ჩებ­ში ჩა­მოც­ვე­ნი­ლი ბომ­ბე­ბი, და­ღუ­პუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი, ომი... წამ­ყვა­ნი უცხო­უ­რი მე­დია 2008 წელს აგ­რე­სო­რი რუ­სე­თის სა­ხის წარ­მო­ჩე­ნი­სას, სწო­რედ ლე­ი­ლა კა­კაშ­ვი­ლის ფო­ტო­ებს აჩ­ვე­ნებ­და. ასე "მო­ი­ა­რა" მსოფ­ლიო გო­რელ­მა ბე­ბომ, რო­მე­ლიც ქა­ლა­ქის და­ბომბვი­სას სას­წა­უ­ლებ­რი­ვად გა­და­ურ­ჩა სიკ­ვდილს...

იმ დროს მო­ხუც­მა სახლ-კარ­თან ერ­თად, ჯან­მრთე­ლო­ბაც და­კარ­გა, მაგ­რამ ხელი არ ჩა­უქ­ნე­ვია და სო­ცი­ა­ლუ­რი დახ­მა­რე­ბის გა­რე­შე დარ­ჩე­ნი­ლი მა­ტა­რე­ბელ­ში ვაჭ­რობ­და, რათა ოჯა­ხი ერ­ჩი­ნა. სწო­რედ მა­ტა­რე­ბელ­ში წა­ა­წყდა მას ჩემი მე­გო­ბა­რი. ომი­დან წლე­ბის შემ­დეგ, ლე­ი­ლა ბებო თა­ვის ის­ტო­რი­ას გვიყ­ვე­ბა:



"2008 წლის შემ­დეგ, სახლ-კა­რის გა­რე­შე დავ­რჩით, მაგ­რამ ხელი არ ჩა­მიქ­ნე­ვია - გორი-ხა­შუ­რი-ბორ­ჯო­მის მა­ტა­რე­ბელს დავ­ყვე­ბი, ნა­ზუქ­სა და მზე­სუმ­ზი­რას ვყი­დი. ხან­და­ხან ძალა რომ გა­მო­მეც­ლე­ბა, ვის­ვე­ნებ, შემ­დეგ ისევ ვაგ­რძე­ლებ... უსაქ­მოდ ყოფ­ნას და სახ­ლში ჯდო­მას მირ­ჩევ­ნია. ორი შვი­ლი მყავ­და, მაგ­რამ ვაჟი 41 წლი­სა და­მე­ღუ­პა. ღვიძ­ლი და­ე­შა­ლა. ორი შვი­ლი დარ­ჩა - გო­გო­ნა და ვაჟი. კი­დევ, ქა­ლიშ­ვი­ლი მყავს, რო­მელ­საც ჯან­მრთე­ლო­ბის პრობ­ლე­მე­ბი აქვს. მა­საც ორი შვი­ლი ჰყავს და ორი­ვე და­ო­ჯა­ხე­ბუ­ლია", - ამ­ბობს მო­ხუ­ცი.

განაგრძეთ კითხვა: