ამბობდა, რომ უჭირდა ბავშვების გამოკვება: სამსახურიდან წამოვიდა. უინტერესო იყო სულელური ქაღალდების გადაწერა. როცა ბავშვები ჩააბარა უპატრონო ბავშვთა სახლში, განცხადება დაწერა და მიუთითა, რომ ისინი კარებთან იპოვა. სხვაგვარად (ცოცხალი დედის შემთხვევაში) ბავშვებს არ მიიღებდნენ ბავშვთა სახლში. თვლიდა, რომ იქნებ ასე გადარჩენილიყვნენ.
უფროსი მძიმედ დაავადდა, უმცროსი კი შიმშილით გარდაიცვალა...
"ასე უკეთესია, - წერდნენ ერთმანეთს მარინას ნაცნობები. - ბავშვს ხომ არაფერი უნახავს, ცემისა და შიმშილის მეტი..."
როგორც
შვილის დაკრძალვაზე მარინა არ მივიდა...
განაგრძეთ კითხვა:
