შეკითხვა ფსიქოლოგს - საღამოს, როცა სააბაზანოში მყოფ მეუღლეს ელოდები ლოგინში ჩაწოლილი და ამ დროს დედამთილი შემოვიდეს ოთახში და 3 კვირის მოყვანილ რძალს შემოგიწვეს ლოგინში, რა ჭკუაზე დადგებით მაინტერესებს და როგორ მოექცევით ასეთ ქალბატონს შემდეგში? ყველაფერს რომ გიკონტროლებს: რა გაცვია, სად მიდიხარ, თმები როგორ გაქვს გაკეთებული და ა.შ გამაგებინეთ ეს ნორმალურია? ლამის ჭკუიდან შემშალოს მისმა ქცევებმა... ამას თან ემატება ის, რომ ვარ ძალიან დაძაბული სახლში, ვაკონტროლებ ჩემს ქცევებს, არაფერი შემეშალოს, იმიტომ, რომ "ჩამშვებია" და ჩემს მეუღლეს აწვდის ინფორმაციას ყველაფერზე.

ვარ პედაგოგი,ვმუშაობ სკოლაში. ჩემი დედამთილი მთელი დღე სახლშია. როცა სკოლიდან მოვდივარ დაღლილი და მიჩნდება სურვილი ჩემს ოთახში საწოლზე წამოვწვე და ცოტა ხნით დავისვენო, ამის უფლება არ მაქვს, იმიტომ, რომ ჩემი დედამთილი მთელი დღე მარტო იყო სახლში მოწყენილი და რომ მოვედი სამსახურიდან უნდა გავართო.

პირდაპირი გაგებით რომ ვთქვათ, უნდა ვეჭორაო. ხანდახან მართლა არ მაქვს ამის ნერვები და დასვენება მჭირდება. რა ვქნა, როგორ მოვიქცე? ძალინ მოქმედებს ჩემზე ასეთი ცხოვრება, ვატყობ, რომ ნერვები აღარ მყოფნის და ჯერჯერობით ვუძლებ, მაგრამ როდემდე გავუძლებ, არ ვიცი. ქმარს რომ ვესაუბრები ამ თემაზე, ბრაზდება და დედამთილის მხარეს იჭერს. მარტო ცხოვრებაზე სიტყვის გაგონებაც კი არ უნდა, დედიკოს ბიჭია, კარგად მართავს მას ჩემი დედამთილი... მე კი ძალინ ცუდად ვარ უკვე.

ფსიქოლოგის რჩევა