- სტუდენტი ვარ. ივანე ჯავახიშვილის სახელობის უნივერსიტეტში, იურიდიულ ფაკულტეტზე ვსწავლობ და თან, თბილისის საკრებულოში ვმუშაობ. პარალელურად, ერთ-ერთი არასამთავრობო ორგანიზაციის აღმასრულებელი დირექტორი ვარ.
- ვინ არიან
- დედა პროფესიით ფილოლოგია, მამა ბიზნესმენი და ასევე, საზოგადო მოღვაწე უკრაინაში. მყავს 13 წლის ძმა.
- ქართველი საზოგადოების ყურადღების ცენტრში სწრაფად აღმოჩნდი. ეს როგორ მოახერხე?
- საზოგადოების ყურადღების ცენტრში მოხვედრა გეგმაში ნამდვილად არ მქონდა. არასდროს მიოცნებია პოპულარობაზე. უბრალოდ, ეს ყველაფერი სამოყვარულო დონეზე გადაღებულ ფოტოსესიას მოჰყვა.
- სამოდელო სფეროში არასდროს ყოფილხარ?
- ვფიქრობ, რომ მოდელობისთვის საჭირო მონაცემები არც მაქვს. თუმცა, იმისთვის, რომ ფოტოსესია მოიწყო, სულაც არ არის აუცილებელი მოდელისთვის საჭირო პარამეტრები. ძალიან მინდოდა, პროფესიონალის მიერ გადაღებული ფოტოები მქონოდა, მაგრამ საზოგადოებამ ეს სხვანაირად გაიგო და ათასგვარი სიბინძურე ითქვა და დაიწერა. მე არ ვარ შტერი გოგო და საზოგადოებაც მალე მიხვდება, რომ ბევრი კარგი რამის გაკეთება შემიძლია. მაქვს საიმისო რესურსი, რომ სიშიშვლით კი არა, სხვა რაღაცებით გავხდე პოპულარული და აქტუალური.
- შენი წარმომავლობის შესახებ მომიყევი...
- ნახევრად ოსი ვარ, ნახევრად ქართველი. დედა ოსია, ხოლო ორივე ბებია - დედის და მამის მხრიდანაც, გვარად კანდელაკები არიან. თინა კანდელაკი ჩემი ნათესავია. უკრაინაში დავიბადე და გავიზარდე, სკოლაც იქ დავამთავრე. მერე ქართულმა სისხლმა თავისი ქნა და საქართველოში ცხოვრება გადავწყვიტე, სწავლაც აქ გავაგრძელე.
- მშობლებს როგორი რეაქცია ჰქონდათ, როცა საზოგადოებამ შენს ფოტოებზე დაიწყო ლაპარაკი?
- მშობლებს (განსაკუთრებით კი მამას) თავიდან გაუჭირდათ ჩემი პოპულარობის აღქმა. მიუხედავად იმისა, რომ მამა წლებია, უკრაინაში ცხოვრობს, მაინც კავკასიელად რჩება და მსგავსი რაღაცები არ მოსწონს. მითხრა კიდეც, - შეგეძლო, სხვა რამით გამხდარიყავი პოპულარულიო. დედამაც ინერვიულა, მაგრამ მერე გააცნობიერა, რომ ეს მიზანმიმართულად არ გამიკეთებია და ახლა მხარში მიდგას.
- ცნობილ მსახიობს - მონიკა ბელუჩის გამსგავსებენ, არა?
- მონიკა ბელუჩი ჩემთვის ქალის იდეალია. ეს მსახიობი ძალიან მომწონს და შესაბამისად, ისიც სასიამოვნოა, როცა მსოფლიოში ერთ-ერთ ულამაზეს ქალს გამსგავსებენ. თუმცა, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მე არ მაქვს ჩემი, ინდივიდუალური სტილი. ბავშვობიდანვე თანატოლებისგან განსხვავებული რაღაცები მომწონდა და მიყვარდა. ვცდილობ, ყოველთვის ქალური ვიყო. მიყვარს დეკოლტე, მაგრამ არა ვულგარულობა. იხილეთ სრულად