მამაკაცის არჩევანია, მოიყვანოს ქალწული მეუღლე და ამას რატომ ვუშლით, ვერ ვხვდები იუმორისტმა ბაკურ სვანიძემ ჩვენი ყურადღება ფეისბუქ-სტატუსებით მიიპყრო, მაშინვე მივხვდით, ამ რუბრიკისთვის საინტერესო რესპონდენტი იქნებოდა, დავუკავშირდით და ინტერვიუზე უარი არ გვითხრა. ჩვენი მოლოდინიც გამართლდა, ბაკურმა დახურულ თემებზე ღიად და ვრცლად ისაუბრა.

- ვფიქრობ, ადამიანი უნდა იყოს ტრადიციული და მეც ვარ, ოღონდ ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ გოგო, რომელმაც ქორწინებამდე დაკარგა ქალიშვილობა, ქართული ტრადიციის დარღვევისთვის ქალაქის მთავარ მოედანზე უნდა გამოვიყვანოთ და ჩავქოლოთ. ქორწინებამდე ქალიშვილობა არაა ქართული ტრადიცია, საერთოდაც არ შეიძლება, რომ ტრადიციის რანგში განიხილებოდეს, ესაა ადამიანის პიროვნული უფლება, თუმცა, მეორე მხრივ, ქორწინებამდე ქალიშვილობის დაკარგვა სულაც არ ნიშნავს, რომ ოჯახის შექმნამდე 25 სექსუალური პარტნიორი უნდა გამოიცვალო, ამას თავისუფლების მოყვარულებისთვის ვამბობ. ქორწინებამდე 25, 17 ან 10 კაცის გამოცვლა, მე მაპატიეთ და, ბოზობაა, მაგრამ ადამიანს თუ ჰყავს შეყვარებული, იმასთან არის რამდენიმე წელი, შემდეგ გარკვეული მიზეზის გამო შორდება და ახალ, ოღონდ ისევ გრძელვადიან ურთიერთობას იწყებს, ეს ჩვეულებრივი ამბავია, ქალს მესამე ქმარი ეყოლება თუ მესამე ბოიფრენდი, ამას ჩემთვის არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს.
ბოიფრენდის ინსტიტუტიც არასწორად ესმით, ორი კვირის წინ გაცნობილი ბიჭი ბოიფრენდი ვერ იქნება, რადგან ის ორი კვირით არ არსებობს, გოგო კლუბში ვიღაცას რომ მისცემს, იმას ბოიფრენდი არ ჰქვია, ბოიფრენდი და გერლფრენდი ერთად ცხოვრობენ. ამიტომ სწორად უნდა გავიგოთ ტრადიციაც და ტრადიციის რღვევაც. მეცინება, როცა ქალწულობის ტრადიციას ქართულს უწოდებენ, ვერ დამისახელებთ ერს, სადაც ეს ტრადიცია არაა.
- თუმცა ქართულ რეალობაში არის შემთხვევები, როცა კაცი ქალთან ურთიერთობას ამ მიზეზით წყვეტს.
- მამაკაცის არჩევანია, მოიყვანოს ქალწული მეუღლე და ამას რატომ ვუშლით, ვერ ვხვდები, ასეთი ხალხი ევროპაშიც არის. ასევე მისი უფლებაა, დაშორდეს შეყვარებულს, როდესაც გაიგებს, რომ ქალიშვილი არ არის, მაგრამ როდესაც ქმარი ქორწინების პირველ ღამეს იგებს, რომ მისი მეუღლე ქალიშვილი არ ყოფილა, ეს უკვე ტყუილია... ამ დროს სახლიდან გაგდებას ვეთანხმები, მიუხედავად იმისა, რომ ქალისგან ქალწულობას არ ვითხოვ, ასეთ შემთხვევაში მეც გავაგდებდი, იმიტომ კი არა, რომ ქალიშვილი არ იყო, იმიტომ, რომ მომატყუა, ასეთ სიტუა-ციაში ტყუილია შეურაცხმყოფელი, თორემ აპკზე გართულება არ აქვს ასეთ ხალხს.
- აბა, რატომ ხდება ქალწულობის აღდგენა ქირურგიული გზით?
- ეს უკვე სერიოზული გოიმობაა, რომელიც მხოლოდ საქართველოში არ ხდება. ტერმინი - ''მხოლოდ საქართველოში'' აჩემებული გვაქვს და ბევრს ჰგონია, რომ ესა თუ ის ფაქტი მარტო ჩვენს ქვეყანაში ფიქსირდება, არადა, ასე სულაც არაა. ქართველზე აქცენტის გაკეთება უშნოდ გვაქვს აჩემებული, როგორც დადებითი, ასევე უარყოფითი კუთხით.
- გენდერულ თანასწორობაზე ხშირდ კამათობენ, რას ფიქრობ ამ საკითხზე?
- ქალს თავისი პასუხისმგებლობა აქვს გარკვეულ საკითხებში და კაცს - თავისი, ოღონდ ეს სხვა ცნებაა და გენდერულ თანასწორობას არ უკავშირდება. ორ მჭადს რომ ქალი გამოაცხობს, მერე ორი კაცმა უნდა გამოაცხოს და ესაა გენდერული თანასწორობა? ყველაფერი ურთიერთშეთანხმებით უნდა მოგვარდეს, მე თუ ჩემს ცოლთან მოვაგვარე საკითხი ისე, რომ მე გამოვაცხობ მჭადებს და ის აძვრება სახლის სახურავზე კრამიტის გამოსაცვლელად, ვინ დაგვიშლის? ვერავინ.
- კაცის ოჯახის უფროსობას როგორ უყურებ?
- ოჯახის უფროსი - ხატოვანი გამოთქმაა, თორემ წინა საუკუნეებშიც ისე იყო, ქალს თავისი ''პარადი'' მიჰყავდა ოჯახში, არ მგონია, რომ კაცი დაინტერესდეს იმით, როგორი ფარდა უნდა ჩამოიკიდოს სახლში, შესაბამისად, ქალის ინტერესში არ შედის, კანალიზაცია რომ გაფუჭდება, როგორი მილი უნდა იყიდოს ხელოსანმა.
- ''ფეისბუქზე'' ''კაზანტიპზე'' ქალების უფასოდ შეშვებასთან დაკავშირებით სტატუსი გამოაქვეყნე, სადაც ქალთა უფლებების დამცველთა დუმილზე გააკეთე აქცენტი.
- ქალების ნაწილს როცა აწყობს, გენდერულ თანასწორობაზე საუბრობს და როცა საქმე სხვაგვარადაა, მაშინ ახსენდება, რომ ქალია და ვთქვათ, მძიმე ჩანთას ვერ ასწევს. თუ ფემინიზმს ''აწვები'', ბოლომდე ''მიაწექი'', ასეთებიც არიან და მათ უფრო ვცემ პატივს, ვიდრე ისეთებს, სიტუაციების მიხედვით რომ ხდებიან უფლებების დამცველნი, ასეთები უტრაკო ყარაჩოხელებს მაგონებენ.
ხშირად მომისმენია ''მოფემინისტო'', ''მოგენდერო'' ქალებისგან, ქალებს, როგორც სექსის ობიექტს და გასართობ ნივთს, ისე აღიქვამენო, მაგრამ ახლა, როცა ''კაზანტიპზე'' უფასოდ უშვებენ მათ, როცა მამაკაცებს 80 ევროს ახდევინებენ, ეს რატომ ხდება? ე.ი. ქალებს იმიტომ ეძახიან უფასოდ, რომ კაცმა ის თანხა ქალის შიშველი ტრაკის ნახვაში უნდა გადაიხადოს. ამ შემთხვევაში რატომ არ უჩნდებათ პროტესტი ზემოხსენებულ ორგანიზაციებს? რატომ არ ამბობენ, ქალებს გასართობად აღიქვამენო? ''კაზანტიპი'' ამით ქალს ეუბნება, შენ ხარ მამაკაცის სექსუალური ობიექტი და მეტი არაფერი, ჰოდა, მოდი და იყავი შიშველი ტრაკი და არა ქალი. რატომ უნდა მოგინდეს, ათამაშო შიშველი უკანალი, დათვრე, გაითიშო და ერთი ადგილის გასაღები დაკარგო, არ მესმის.
მე არ ვამბობ, რომ ''კაზანტიპი'' ქართველობას გვართმევს და არ უნდა ჩატარდეს. არაფერს გვიშლის, უბრალოდ, ასეთ რაღაცაში მონაწილეობა რომ მოუნდება გინდ კაცს და გინდ ქალს, არაა ნორმალური. ზოგადად კი, ყოველ შაბათ-კვირას ამ ფესტივალზე უარესები ტარდება თბილისის შემოგარენში დახურულ აგარაკებზე, იკრიბებიან, ღრეობენ, ითიშებიან და ვისი ვისაშია, ვერ გაიგებ... ეს ''კაზანტიპზე'' ნაკლებია? არ მაქვს სურვილი, შევუვარდე, დავხვრიტო, ღვთის რისხვა დავატეხო, იყვნენ და იარსებონ, ბატონო.
- რაც შეეხება არატრადიციული ორიენტაციის ადამიანებს.
- ანუ პედერასტებს. ამ სიტყვის გამოყენებას რატომ ერიდებიან, რატომაა ეს შეურაცხყოფა, ვერ ვხვდები. აღსანიშნავია, რომ ისინი ნატურალიზმის მომხრეები არიან და როცა მოთხრობას ან რაღაცას წერენ, ამბობენ, რომ პირდაპირ უნდა დაწერონ ტრაკი და არა უკანალი, რა აზრი აქვს უკანალის დაწერას, როცა ყველა მაინც ტრაკს გულისხმობსო, არადა, თავად ითხოვენ, პედერასტი არ დამიძახოთო. მე რომ ჰომოსექსუალს ვამბობ, ყველა ხომ პედერასტს გულისხმობს.
მოდი ვიყოთ ნატურალისტები და ვთქვათ, რომ ეს ადამიანები არიან პედერასტები, ჰომოსექსუალს ვიტყვი, პედერასტს თუ ტრაკის მიმცემს, ხომ ერთი და იგივე შინაარსი აქვს. ჰოდა, პირდაპირ დავუძახოთ ის სახელი, რასაც ვგულისხმობთ. აგრესია კი მათ მიმართ არ შემიმჩნევია, მეტიც, უნივერსიტეტში რომ ვსწავლობდი 90-იანებში, მაშინაც კი არ ჰქონდათ მათ მიმართ აგრესია. ერთად ვსწავლობდით, ვემეგობრებოდით, ერთად ვაბირჟავებდით, უბრალოდ, ამ ადამიანებმა თავიანთი ადგილი უნდა იცოდნენ, ჩაგვრა და პედერასტობის გამო ცემა არ მახსოვს, პირიქით, თუკი იგრძნობოდა ასეთი დამოკიდებულება, ვიცავდით. მაგრამ, როცა შენ გამოდიხარ Yთბილისის ცენტრალურ ქუჩებში და ამბობ, უნდა ვირბინო და ვიყვირო, ტრაკს ვიძლევიო, ეს არაა სწორი და აგრესია მოდის არა პედერასტების, არამედ ამ აქტივობის მიმართ. მე რომ გამოვიდე, შევკრიბო ჰეტეროსექსუალები და ვიყვირო, ქალი მინდა, ქალი მინდა, ამაზეც ასეთი დამოკიდებულება ექნებათ, ასე რომ, ეს არაა აგრესია ჰომოსექსუალების მიმართ, ესაა აგრესია პროპაგანდის მიმართ.

ციცი ომანიძე
ჟურნალი ''რეიტინგი''