- 51-ე სკოლას ვამთავრებ. ახლა საატესტატო გამოცდები მეწყება, არქიტექტურის ფაკულტეტზე ვაპირებ ჩაბარებას. ძალიან პატარა ასაკიდან ვხატავ, მაგრამ დაახლოებით ერთი წელი იქნება, რაც ისეთი ნახატების შექმნა

- შენ რამდენი ხატი გაქვს დაწერილი?
- ორი - წმინდა ნონას ხატი, დედას ნონა ჰქვია, და იოანე ოქროპირის. გამოფენაზე მქონდა გატანილი, მაგრამ ვერ გავიმეტე და დედას ვაყიდვინე. ერთი ხატი სახლში მაქვს და მეორე ნათლიას ვაჩუქე. ძალიან დიდი შანსია, რომ ერთ დღესაც დაჯდე და ხატი ვეღარ დაწერო. თუ ეკლესიურად არ ცხოვრობ, შეიძლება, ერთი წერტილიც ვერ დასვა. ხატწერაში მხოლოდ ხუთი ფერი გამოიყენება, ძალიან რთულია.

- აპირებ, რომ ხატწერას გაჰყვე?
- სურვილი მაქვს, მაგრამ ამით თავს ვერ ირჩენ. მაგალითად, ჩემს მასწავლებელს თავის რჩენა სკოლის გახსნით არ უნდა უწევდეს.

- ფოტოგრაფიაში როგორ აღმოჩნდი?
- ორი წლის წინ ფოტოაპარატი მაჩუქეს. როგორც ხატვისას, ასევე გადაღებისასაც პორტრეტებს ვანიჭებ უპირატესობას. საერთოდ, არ მიყვარს ნატიურმორტები და პეიზაჟები, რადგან ყველა დახატავს. ასეთ მხატვრებს არ ვაფასებ. ფოტოებს ძირითადად მეგობრებს ვუღებ. არ ვაპირებ, რომ ფოტოგრაფიას გავყვე, მაგრამ ჩემს ცხოვრებაში ძალიან მნიშვნელოვანი ადგილი უკავია. ამის გარეშე ვერ წარმომიდგენია.


- შენს ფოტოებში დიდი ადგილი უჭირავს რელიგიურ თემებს, მაგალითად, მამაკაცი ეტლით რომელ ეკლესიაში გადაიღე?
- სიონის ტაძარში... ეს მამაკაცი ყოველდღე დედას მოჰყავს და ტოვებს. წირვას ესწრება. ხშირად წავსულვარ სპეციალურად ფოტოების გადასაღებად. ვიცი, რომ ყოველ კვირას ჩემს ერთ-ერთ მეგობარს უნდა გადავუღო სურათები. ამისთვის წყნეთშიც ავსულვართ. განსა-კუთრებულად მიყვარს ჩემი მეგობრის, თათა მარუაშვილის გადაღება. ძალიან ნიჭიერი გოგონაა, სულ რამდენიმე თვეა ხატვა დაიწყო, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, საქართველოში ერთ-ერთი საუკეთესო მხატვარი იქნება.


- მტრედებიანი მამაკაცი სად გადაიღე?
- სამხატვრო აკადემიაში გამოფენა მქონდა და თავისუფლების მოედანი რომ გავიარე, ეს მამაკაცი დავინახე. პირველ დღეს ყურადღება არ მიმიქცევია, გამოფენაზე მეჩქარებოდა, მეორე, მესამე დღეს იგივე განმეორდა და მივხვდი, რომ ყოველდღე სპეციალურად მოდიოდა, რომ მტრედებისთვის ეჭმია.

- ორი განსხვავებული სახლი, ერთი ახალაშენებული და მეორე დანგრევის პირას მყოფი – ეს ფოტო სად გადაიღე?
- ეს არის თბილისის სინამდვილე... მშრალი ხიდის ტერიტორიაზე გადავიღე. რაც მთავარია, მარჯვენა სახლშიც და მარცხენაშიც ადამიანები ცხოვრობენ. როგორც გავიგე, ძველი სახლის დანგრევის უფლებას არ აძლევენ, ძეგლის სტატუსი ჰქონია, მაგრამ საოცარი კონტრასტია.

- განსაკუთრებულად რომელი გადაღება გახსენდება?
- ერთხელ ჩემი მეგობარი გოგონა გადავიღე, რომელიც ძირითადად ბიჭურად ჩაცმული დადის, ცხოვრებაში პომადა არ წაუსვამს. გადავწყვიტე, რომ გარდამესახა. თმა დავვარცხნე, საერთოდ სხვა სახე მივეცი.


- ''რამიშვილები'' როდის გადაიღე?
- მეგობარმა დახურულ ჩვენებაზე დამპატიჟა. აივანზე ვიჯექი და როგორც შევძელი, გადავიღე. ჩემს არქივში ბევრია ეკლესიების ფოტო. განსაკუთრებულად მიყვარს ანჩისხატი. ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ იქ უფალი გელოდება.
ნინო გიგიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''




















