- რიგ შემთხვევებში ვითვალისწინებ ტრადიციებს, რიგ შემთხვევებში – ვერა, მაგრამ საბოლოო ჯამში მაინც შეიძლება ითქვას,
- ხშირად ამბობენ, რომ საქართველოში ქალები უფრო ''დაჩაგრულები'' არიან, ვიდრე კაცები, ეთანხმები ამას?
- რა თქმა უნდა, ქალი დატვირთულია და მასზე დგას ოჯახი, მაგრამ ვინც დაჩაგრულია, ის თვითონ იჩაგრავს თავს, ან უნდა, რომ ასე იყოს. თუ მამაკაცი მიზანმიმართულად გჩაგრავს, ეს სწორი არ არის, მაგრამ თუ ცხოვრობ ასეთ ადამიანთან, ე.ი. გინდა მასთან ყოფნა, თუ არადა გაშორდი და აღარ იქნები დაჩაგრული. თუმცა მერე მარტომ შეიძლება ბევრად უფრო დაჩა-გრულად იგრძნო თავი და ვერ მიხვდე, რა სჯობდა, ქმარი რომ გჩაგრავდა თუ ის, რომ 5000 კაცი და ცხოვრება დაგჩაგრავს. სიმართლე გითხრა, მეზიზღება ეს სიტყვა და არ მიყვარს ასეთი თემებით მანიპულირება, არ მიმაჩნია, რომ ეს ცხოვრებისადმი სწორი მიდგომაა.
- როგორ ფიქრობ, საქართველოში გენდერული თანასწორობა არსებობს, თუნდაც ოჯახურ ცხოვრებაში?
- გენდერული თანასწორობის საკითხს ქალები ჯიბრით ვიყენებთ, ვცდილობთ, მამაკაცებს შევეჯიბროთ და ვამბობთ, ის, რაც მამაკაცს შეუძლია, ჩვენც შეგვიძლიაო, მაშინ ვიბრძოლოთ, ვიომოთ. მაგრამ არაა ასე, ქალი ქალია და კაცი - კაცი, მეზიზღება ბრძოლის პოზიცია, ამიტომ არ ვებრძვი კაცებს. კარგია, რომ ქალი გაძლიერდა, უკეთესი იქნება, თუ გამოიმუშავებს უფრო ძლიერ ნებისყოფას, დათმენის, ურთიერთგაგების უნარს, მაგრამ ღალატისთვის სამაგიეროს ისევ ღალატით გადახდა და მსგავსი ქმედებები გენდერული თანასწორობის სახელით ჩემთვის მიუღებელია.
- რაც შეეხება ოჯახის მართვის საკითხს, ეთანხმები იმ მოსაზრებას, რომ ოჯახის უფროსი კაცია და მან უნდა აიღოს სადავეები ხელში?
- ოჯახს მართავს ყველა წევრი, ცოლი, ქმარი, შვილები, მაგრამ როდესაც გადაწყვეტილებაა მისაღები, ეს უნდა გააკეთოს ერთმა, დანარჩენების აზრის გათვალისწინებით.
- როგორც ვხვდები, ქართული ტრადიციების დამცველი ხარ, ამიტომ მაინტერესებს, ქალიშვილობის ინსტიტუტზე რას ფიქრობ?
- ქალიშვილობა არ ''ტეხავს'' და გოიმობა არ არის. ვენაცვალე ისეთ გოგონებს, რომლებიც ამ ტრადიციას ინარჩუნებენ, მაგრამ თუ პარტნიორი გეყოლება, ცუდს ამაშიც ვერაფერს ვხედავ.
- ფიქრობ, რომ აუცილებელია თანაცხოვრება ოჯახის შექმნამდე, რათა ადამიანმა გაიმყაროს გადაწყვეტილება?
- ბევრი ქალისგან გამიგია, ძიებ- ძიებაში, მგონი, გავბოზდიო. გამყარება ხშირ შემთხვევაში იწვევს დამყაყებას, ბევრი ძებნაც არაა კარგი. ჩემი აზრით, აუცილებლობას არ წარმოადგენს წყვილის თანაცხოვრება ოჯახის შექმნამდე. შეიძლება ვიღაც შემედავოს, მაგრამ მე თუ მკითხავთ, ოჯახი დამყარებულია არა სექსზე, არამედ ურთიერთობასა და ურთიერთგაგებაზე, საერთო ინტერესებზე, მოთმინებაზე, სიყვარულზე, გაგებაზე. რა თქმა უნდა, თავიდან მნიშვნელოვანია სექსის ფაქტორი, მაგრამ უკვე შემდგომში ოჯახი სექსზე არაა დამყარებული.
- ხშირად ამბობენ, რომ დღეს გოგონები უფრო მარტივად ხელმისაწვდომები არიან, ვიდრე 20-30 წლის წინ, ეთანხმები ამ მოსაზრებას?
- არ ვიცი, დანამდვილებით ვერ გეტყვი, მაგრამ ამ ბოლო დროს ხშირია შემთხვევა, როცა ნამდვილ გრძნობას პატივს არ სცემენ და გამორჩენაზე არიან გადასული. ვინც მეტს დაახარჯავს, მისკენ გადაიხრებიან, რაც ძალიან ცუდია, უბედურებაა, დამღუპველია. ამის გამო მამაკაცები ცუდ მდგომარეობაში ცვივდებიან, რადგან გრძნობენ, რომ ქალებს მხოლოდ მათი ფული უნდათ.
- რა თქმა უნდა, ცუდია, როცა ოჯახი ანგარებით იქმნება, მაგრამ ფინანსური მხარე რომ ძალიან მნიშვნელოვანია ამ საკითხში, ესეც ხომ უდავოა?
- კი, მაგრამ შენ არ გაქვს, მე მაქვს, რა მოხდა მერე, ამით რა შავდება? ერთმანეთის გვერდში დგომაა მთავარი. ჩემი პირველი ხელფასი 14 ლარი იყო და არ მყოფნიდა, მერე 50 რომ გამიხდა, იმავენაირად არ მყოფნიდა, 1000 რომ მქონდა, არც ის აღმოჩნდა საკმარისი, 5000 რომ მქონდეს, ალბათ ისიც არ მეყოფა, რადგან ადამიანის ბუნებაა ასეთი, ამიტომ ამ საკითხს სხვანაირად უნდა მივუდგეთ. კაცმა ცოლად მომიყვანა და სულ მან უნდა მარჩინოს - ეს მიდგომა სწორი არაა, მაშინ მე რას ვაკეთებ? კაფე-ბარებში ვზივარ და მეგობრებში ვტრაბახობ ჩემი ქმრის შემოსავლებით? ვერ ვიტან და მძულს ფუქსავატი ქალები, რომლებიც ქმრების მხრებზე არიან ჩამოკიდებულნი.
- მაკა, რას ფიქრობ რძალ-დედამთილის ინსტიტუტსა და რძალ-დედამთილის მეგობრობაზე?
- ხშირ შემთხვევაში ვერ ვიჯერებ რძალ-დედამთილის მეგობრობის ამბავს. ერთ რაღაცას ვიტყვი, მეგობრობა შესაძლებელია მაშინ, თუ წყვილი მარტო ცხოვრობს, წინააღმდეგ შემთხვევაში, მათი მეგობრობის არ მჯერა.
- დღეს ქუჩაში გვხვდება უამრავი საყურიანი, ვიწროშარვლიანი ბიჭი... (მაწყვეტინებს).
- ერთ რამეს ვიტყვი, დუტა სხირტლაძეს უკეთია საყურე, მაგრამ ბევრი კაცი შეედაროს კაცობაში, ტრადიციაში, ქართველობაში, პატრიოტიზმში, საქმის, ცოლისა და ოჯახის სიყვარულში...
- მაკა, რას ეტყვი ადამიანებს, რომლებიც ფიქრობენ, რომ არატრადიციული ორიენტაციის ადამიანებთან მეგობრობა სამარცხვინოა?
- არა, რატომ არის სამარცხვინო? ყველას თავისი ცხოვრება აქვს, მაგრამ მე მეცოდებიან ის ბავშვები, რომლებსაც დედაც და მამაც კაცი ჰყავთ, რა უნდა ქნას მაგ დროს ბავშვმა, არ ვიცი. ყოველთვის იყვნენ სექსუალური უმცირესობის წარმომადგენლები და დღესაც არიან, მაგრამ ბავშვის საკითხი ჩემთვის მაინც ამოუხსნელი რჩება.
ვფიქრობ, კითხვები, რომლებიც დამისვით, შეიძლება უახლოეს მომავალში ჩვენი გადაცემა ''1002 ღამის'' თემადაც იქცეს, რადგან კიდევ დიდხანს იქნება აქტუალური ქვეყანაში.
ციცი ომანიძე
ჟურნალი ''რეიტინგი''
