სა­ქარ­თვე­ლოს მე­ო­რე პრე­ზი­დენ­ტის, ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძის შვი­ლიშ­ვი­ლი, ლაშა შე­ვარ­დნა­ძე პრე­სას­თან იშ­ვი­ა­თად ჩნდე­ბა და სა­კუ­თარ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ზე ლა­პა­რა­კიც არ უყ­ვარს. ჩვე­ნი ბოლო ინ­ტერ­ვი­უ­დან ხუთი წლის შემ­დეგ, ის კი­დევ ერთხელ დაგ­ვთან­ხმდა ინ­ტერ­ვი­უ­ზე.

- ლაშა, მად­ლო­ბა, ამ­დე­ნი წლის შემ­დეგ კი­დევ ერთი ინ­ტერ­ვი­უს­თვის, რას საქ­მი­ა­ნობთ ახლა?

- ვი­ნა­ი­დან არც სა­ჯა­რო მო­ხე­ლე ვარ და არც სა­ზო­გა­დო მოღ­ვა­წე, მაქ­სი­მა­ლუ­რად ვე­რი­დე­ბი ინ­ტერ­ვი­უ­ე­ბის მი­ცე­მას, ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ზე და სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის აქ­ტუ­ა­ლურ თე­მებ­ზე სა­ჯა­როდ სა­უ­ბარს. თუმ­ცა­ღა, მინ­და და­გე­თან­ხმოთ, რომ ჩვე­ნი ინ­ტერ­ვიუ ხუთი წლის წინ საკ­მა­ოდ სა­ინ­ტე­რე­სო გა­მოდ­გა, იმ პე­რი­ო­დის­თვის გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რად სა­ინ­ტე­რე­სო ამ­ბე­ბი გან­ვი­ხი­ლეთ, შე­სა­ბა­მი­სად, იმი­ტო­მაც დავ­თან­ხმდი თქვენ­თან ახალ ინ­ტერ­ვი­უს.

რაც შე­ე­ხე­ბა ჩემს საქ­მი­ა­ნო­ბას, რამ­დე­ნი­მე კონ­კრე­ტულ პრო­ექ­ტზე ვმუ­შა­ობ, ეს საკ­მა­ოდ შრო­მა­ტე­ვა­დი პრო­ცე­სია და ვიდ­რე ბო­ლომ­დე არ მი­ვიყ­ვან, მირ­ჩევ­ნია, არ ვი­ლა­პა­რა­კო მას­ზე. უმე­ტეს დროს თბი­ლის­ში ვა­ტა­რებ, იმი­ტომ რომ ჩემი საქ­მი­ა­ნო­ბა დიდ­წი­ლად სა­ქარ­თვე­ლოს უკავ­შირ­დე­ბა. საფ­რან­გეთ­შიც პე­რი­ო­დუ­ლად მი­წევს ხოლ­მე ჩას­ვლა, რო­გორც მშობ­ლე­ბის სა­ნა­ხა­ვად, ასე­ვე პრო­ფე­სი­უ­ლი საქ­მი­ა­ნო­ბის­თვის.

- მოგ­ვი­ყე­ვით თქვე­ნი ოჯა­ხის წევ­რებ­ზე, სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად სა­ინ­ტე­რე­სოა მა­მის, პა­ა­ტა შე­ვარ­დნა­ძის საქ­მი­ა­ნო­ბა...

- მა­მამ უკვე რამ­დე­ნი­მე წე­ლია, კა­რი­ე­რა და­ას­რუ­ლა (ის 1990 წლი­დან პა­რიზ­ში იუ­ნეს­კო­ში მუ­შა­ობ­და. მისი ბოლო პოს­ტი იყო დიპ­ლო­მა­ტის რან­გში იუ­ნეს­კოს გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რის მრჩე­ვე­ლი სა­გა­რეო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის სა­კი­თხებ­ში). დღეს, 62 წლის ასაკ­ში, ფრან­გულ-შვე­ი­ცა­რი­ულ კერ­ძო კომ­პა­ნი­ა­ში მუ­შა­ობს, რო­გორც კონ­სულ­ტან­ტი მსოფ­ლიო პო­ლი­ტი­კურ სა­კი­თხებ­სა და ალ­ტერ­ნა­ტი­ულ ენერ­გო სფე­რო­ში.

ჩემ­თვის მამა არის ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე მას­შტა­ბუ­რად მო­აზ­როვ­ნე პი­როვ­ნე­ბა, ვინც კი ცხოვ­რე­ბა­ში შემ­ხვედ­რია. მას სა­ქარ­თვე­ლო­ში იც­ნო­ბენ, რო­გორც და­დე­ბით პი­როვ­ნე­ბას, მაგ­რამ მისი იდე­ე­ბი ქარ­თუ­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის უც­ნო­ბია. მა­მას ქვეყ­ნის გე­ოს­ტრა­ტე­გი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბის შე­სა­ხებ ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო ხედ­ვა აქვს. მჯე­რა და ვი­მე­დოვ­ნებ, რომ ადრე თუ გვი­ან, სა­კუ­თარ ნაშ­რო­მებს გა­მო­აქ­ვეყ­ნებს, რა­მაც შე­იძ­ლე­ბა სე­რი­ო­ზუ­ლი წვლი­ლი შე­ი­ტა­ნოს ჩვე­ნი ქვეყ­ნის, რო­გორც გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი, ისე მდგრა­დი გან­ვი­თა­რე­ბის თვალ­საზ­რი­სით.

ყვე­ლას­თვის ცნო­ბი­ლია, რომ ჩემი და, სოფო ჟურ­ნა­ლის­ტია და რუ­სეთ­ში მოღ­ვა­წე­ობს. რამ­დე­ნი­მე თვის წინ, მან სან­კტ-პე­ტერ­ბურ­გის სა­ერ­თა­შო­რი­სო ეკო­ნო­მი­კუ­რი ფო­რუ­მი წა­იყ­ვა­ნა, რო­მელ­საც ეს­წრე­ბოდ­ნენ: პუ­ტი­ნი, ჩი­ნე­თის პრე­ზი­დენ­ტი სი ძინ პინი, გა­ე­როს გე­ნე­რა­ლუ­რი მდი­ვა­ნი და ასე­ვე სხვა ქვეყ­ნე­ბის პრე­ზი­დენ­ტე­ბი და პო­ლი­ტი­კუ­რი მოღ­ვა­წე­ე­ბი. ეს ფო­რუ­მი ერთ-ერთი უმ­სხვი­ლე­სია მსოფ­ლი­ოს ეკო­ნო­მი­კურ ფო­რუ­მებს შო­რის, ისე­ვე რო­გორც და­ვო­სი და მისი მთა­ვა­რი სხდო­მა პირ­ვე­ლად წა­იყ­ვა­ნა სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქემ.

აქამ­დე ეს პა­ტი­ვი მხო­ლოდ ამე­რი­კელ და ინ­გლი­სელ ცნო­ბილ ტე­ლე­წამ­ყვა­ნებს რგე­ბი­ათ. აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, რომ სო­ფომ ვლა­დი­მირ პუ­ტინს საკ­მა­ოდ თა­მა­მი შე­კი­თხვე­ბიც და­უს­ვა, რო­გორც სა­ინ­ვეს­ტი­ციო გა­რე­მო­ზე, ასე­ვე უკ­რა­ი­ნის ახ­ლად არ­ჩე­ულ პრე­ზი­დენტზე. დღეს­დღე­ო­ბით, ის გა­დარ­თუ­ლია თა­ვის კერ­ძო ჟურ­ნა­ლის­ტი­კურ პრო­ექ­ტებ­ში, რო­მე­ლიც სრუ­ლი­ად აპო­ლი­ტი­კუ­რია და მსოფ­ლი­ოს სხვა მნიშ­ვნე­ლო­ვან გა­მოწ­ვე­ვებს ეხ­მა­უ­რე­ბა.

- გვე­სა­უბ­რეთ თქვე­ნი უმ­ცრო­სი დის - ნა­ნუ­ლი შე­ვარ­დნა­ძის შე­სა­ხებ, რო­გორ ცხოვ­რობს, სად სწავ­ლობს?

- ნა­ნუ­ლი და­ი­ბა­და და გა­ი­ზარ­და საფ­რან­გეთ­ში. ფრან­გუ­ლი სას­კო­ლო სის­ტე­მის მი­ხედ­ვით, მან სა­უ­კე­თე­სო ქუ­ლე­ბით და­ას­რუ­ლა სწავ­ლა. ის მა­თე­მა­ტი­კუ­რი და ტექ­ნი­კუ­რი ნი­ჭით გა­მო­ირ­ჩე­ვა, მაგ­რამ არ­ჩია, სამ­სა­ხი­ო­ბო სფე­როს გაჰ­ყო­ლო­და. შე­სა­ბა­მი­სად, რამ­დე­ნი­მე წლის წინ ამე­რი­კა­ში ერთ-ერთ წამ­ყვან თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში ჩა­ა­ბა­რა. ინ­სტი­ტუტს წელს ამ­თავ­რებს და დიდი ალ­ბა­თო­ბით ხე­ლოვ­ნე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით გა­აგ­რძე­ლებს მოღ­ვა­წე­ო­ბას.

- წლე­ბის წინ და­გენგრათ ოჯა­ხი და მას შემ­დეგ, დიდ ინ­ტე­რესს იწ­ვევს თქვე­ნი პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბა...

- ჩემს პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში სი­ახ­ლე­ე­ბი ნად­ვი­ლად არის, თავს კარ­გად ვგრძნობ, და­ნარ­ჩენს მო­მა­ვა­ლი გვიჩ­ვე­ნებს.

- სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ვხე­დავ, რომ შვი­ლებ­თან აქ­ტი­უ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა გაქვთ, რა დროს ატა­რებთ მათ­თან და რა რჩე­ვებს აძ­ლევთ პა­ტა­რებს?

- ისი­ნი უკვე მო­ზარ­დე­ბი არი­ან. ვცდი­ლობთ, რომ კვი­რა­ში ორი-სამი დღე ერ­თად გა­ვა­ტა­როთ. დავ­დი­ვართ კი­ნო­ში, თე­ატ­რში, სპორ­ტულ ღო­ნის­ძი­ე­ბებს ვეს­წრე­ბით და პე­რი­ო­დუ­ლად ერ­თა­დაც ვვარ­ჯი­შობთ. გა­რეგ­ნუ­ლად, რო­გორც მე­უბ­ნე­ბი­ან, ძა­ლი­ან მგავს უმ­ცრო­სი, მა­ნე­რე­ბით და სპორ­ტუ­ლი ინ­ტე­რე­სე­ბით კი - უფ­რო­სი. ჩემი მათ­და­მი რჩე­ვა კი იგი­ვეა, რა­საც ბაბუ ეუბ­ნე­ბო­და მა­მა­ჩემს, თა­ვის მხრივ მა­მა­ჩე­მი მე­უბ­ნე­ბო­და მე: "წადი შორს, მაგ­რამ ახ­ლოს იყა­ვი შენს ოჯახ­თან და სამ­შობ­ლოს­თან".



- რო­გო­რია ცხოვ­რე­ბა ბა­ბუ­ის, ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­დეგ?

- უკვე მე­ექ­ვსე წელი და­ი­წყო ბა­ბუს გა­რე­შე - ჩემი ოჯა­ხის წევ­რე­ბის­თვის მის გა­რე­შე ცხოვ­რე­ბა არ არის იოლი. ოჯა­ხის წევ­რის გარ­დაც­ვა­ლე­ბა ძა­ლი­ან რთუ­ლია, ამ დროს სა­ერ­თოდ არ აქვს მნიშ­ვნე­ლო­ბა, ადა­მი­ა­ნი რას საქ­მი­ა­ნობს.

- სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ნა­წი­ლი ხში­რად აკ­რი­ტი­კებს ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძეს და მის მმარ­თვე­ლო­ბას, ზოგ­ჯერ შე­უ­რა­ცხმყო­ფე­ლა­დაც კი, რო­გორ ხვდე­ბით ამ შე­ფა­სე­ბებს?

- ხალ­ხის ნა­წილ­ში არ­სე­ბობს გარ­კვე­უ­ლი ნე­გა­ტი­უ­რი აზრი ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძის მოღ­ვა­წე­ო­ბის შე­სა­ხებ, რაც ყო­ფი­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ან­ტი­პი­ა­რის ძლი­ე­რი "დამ­სა­ხუ­რე­ბაა".

არა­ერ­თხელ მით­ქვამს ჩემს წინა ინ­ტერ­ვი­უ­ებ­შიც, რა თქმა უნდა, უშეც­დო­მო ადა­მი­ა­ნე­ბი არ არ­სე­ბო­ბენ და შეც­დო­მე­ბი გან­სა­კუთ­რე­ბით მისი მმარ­თვე­ლო­ბის ბოლო პე­რი­ოდ­ში ბევ­რი იყო. თუმ­ცა, ღრმად ვარ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი, რომ მისი ღვაწ­ლი ქვეყ­ნის და მსოფ­ლი­ოს წი­ნა­შე იქ­ნე­ბა სწო­რად შე­ფა­სე­ბუ­ლი და ადეკ­ვა­ტუ­რად და­ფა­სე­ბუ­ლი. აქვე უნდა აღ­ვნიშ­ნო, რომ ნე­ბის­მი­ერ ადა­მი­ანს, ვი­საც XX სა­უ­კუ­ნის 90-იანი წლე­ბის და­სა­წყი­სი გა­მო­ი­ა­რა, კარ­გად ემახ­სოვ­რე­ბა, თუ რო­გორ ქვე­ყა­ნა­ში ჩა­მო­ვი­და ის 1992 წელს და 2003 წელს რო­გო­რი ქვე­ყა­ნა და­უ­ტო­ვა "თა­ვის­სა­ვე აღ­ზრდი­ლებს" - ეს იყო ქვე­ყა­ნა თა­ვი­სი აწყო­ბი­ლი სა­ხელ­მწი­ფო ინ­სტი­ტუ­ტე­ბით.

ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძემ მეტ-ნაკ­ლე­ბად შეძ­ლო ქვეყ­ნის სტა­ბი­ლი­ზა­ცია, შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი დაჯ­გუ­ფე­ბე­ბის გა­ნე­იტ­რა­ლე­ბა, ქვე­ყა­ნა­ში სა­კუ­თა­რი ვა­ლუ­ტის შე­მო­ღე­ბა და ახა­ლი კონ­სტი­ტუ­ცი­ის მი­ღე­ბა.

ასე­ვე ბაქო-თბი­ლი­სი-ჯე­ი­ჰა­ნის ნავ­თობ­სა­დე­ნის და ბაქო-თბი­ლი­სი-ერზრუ­მის გაზ­სა­დე­ნის პრო­ექ­ტებს ჩა­უ­ყა­რა სა­ფუძ­ვე­ლი. სწო­რედ ამ ორი პრო­ექ­ტის გამო გახ­და სა­ქარ­თვე­ლო მსოფ­ლი­ოს­თვის გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი მნიშ­ვნე­ლო­ბის ქვე­ყა­ნა. დღეს­დღე­ო­ბით, სწო­რედ ამ ორი პრო­ექ­ტის გამო ინარ­ჩუ­ნებს და­სავ­ლე­თი ჩვე­ნი ქვეყ­ნის მი­მართ ინ­ტე­რესს. წა­ი­კი­თხეთ სრუ­ლად