მსა­ხი­ო­ბი დი­მიტ­რი ტა­ტიშ­ვი­ლი პო­პუ­ლა­რო­ბას არ უჩი­ვის, თუმ­ცა, აშ­კა­რად შე­სამ­ჩნე­ვია ის ფაქ­ტი, რომ ცნო­ბი­ლი მსა­ხი­ო­ბი სხვა­დას­ხვა პრო­ექ­ტში ნაკ­ლე­ბა­დაა და­კა­ვე­ბუ­ლი.

AMBEBI.GE-ს მსა­ხი­ობ­მა ვრცე­ლი და გუ­ლახ­დი­ლი ინ­ტერ­ვიუ მის­ცა, ბუ­ნებ­რი­ვია, მას­თან სა­უ­ბა­რი ახა­ლი წლით და­ვი­წყეთ.

- ბა­ტო­ნო დი­მიტ­რი, რო­გორ შეხ­ვდით ახალ 2020 წელს? რა ტრა­დი­ცი­ე­ბი გაქვთ?

- არა­ფე­რი გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ტრა­დი­ცი­ე­ბი არ გვაქვს, დიდი მსმე­ლი არ ვარ, ახალ წელს სახ­ლში ვხვდე­ბი და თუ მივ­დი­ვართ, მე­უღ­ლეს­თან ერ­თად მივ­დი­ვარ სტუმ­რად. სა­ნამ ჩემი ერთ-ერთი ქა­ლიშ­ვი­ლი გა­თხოვ­დე­ბო­და, ორი­ვე ოჯახ­ში ხვდე­ბო­და ახალ წელს და შემ­დეგ გა­დი­ოდ­ნენ სახ­ლი­დან. მე მსმე­ლი კაცი არ ვარ და ახალ წელ­საც არ მიყ­ვარს და­ლე­ვა. მხო­ლოდ ერთხელ დავ­ლიე.

- რას საქ­მი­ა­ნობთ?

- თე­ატ­რში ორ სპექ­ტაკლში ვარ და­კა­ვე­ბუ­ლი. კი­ნო­ში მო­სა­წო­ნი არა­ფე­რი არ ხდე­ბა. იან­ვრის მე­ო­რე ნა­ხე­ვარ­ში უნდა ყო­ფი­ლი­ყო ირა­ნუ­ლი ფილ­მის პრე­მი­ე­რა, მაგ­რამ აღარ ვიცი, რა მოხ­დე­ბა. "ამი­რან­ში" გვქონ­და საპ­რე­მი­ე­რო ჩვე­ნე­ბა. არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი გუნ­დი იყო ჩა­მო­სუ­ლი, მა­ღა­ლი კლა­სის პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბი. სა­სი­ა­მოვ­ნო იყო მათ­თან მუ­შა­ო­ბა. ყვე­ლა დე­პარ­ტა­მენ­ტი წეს­რი­გით მუ­შა­ობ­და.

სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის არა­ტი­პი­უ­რი ფილ­მი გა­მო­ვი­და. ეს არის სი­უ­რე­ა­ლის­ტუ­რი კო­მე­დია. გა­ურ­კვე­ვე­ლი ქვე­ყა­ნაა, სა­დაც არა­ფე­რი კონ­კრე­ტუ­ლი არ ხდე­ბა. მაგ­რამ რა­ღა­ცით ეს ფილ­მი ჰგავს ამე­რი­კულ ფილ­მს „ვირ­თხე­ბის რბო­ლა“. რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ანს ეძ­ლე­ვა ნიშ­ნე­ბი, ერთ ად­გილ­ზე მი­ვიდ­ნენ და იქ რა­ღაც ხდე­ბა. ფილმში მთა­ვარ როლს ვთა­მა­შობ. გა­და­ღე­ბე­ბი თბი­ლის­ში იყო. მხო­ლოდ ქარ­თვე­ლი მსა­ხი­ო­ბე­ბი ვთა­მა­შობთ, გუნ­დის და­ნარ­ჩე­ნი წევ­რე­ბი ირა­ნე­ლე­ბი იყ­ვნენ. სხვა­თა შო­რის, მათ გვი­თხრეს, თუ პრე­მი­ე­რა­ზე ჩა­მოს­ვლის სურ­ვი­ლი არ გექ­ნე­ბათ, გა­გი­გებთ, არ გვე­წყი­ნე­ბაო.

- რა­ტომ არ წახ­ვე­დით ირან­ში პრე­მი­ე­რა­ზე?

- არ და­ვუ­პა­ტი­ჟე­ბი­ვართ, რად­გან ჯერ ფილ­მის ჩვე­ნე­ბის უფ­ლე­ბას ირან­ში არ აძ­ლე­ვენ.

- სა­უბ­რი­სას ხაზი გა­უს­ვით ირა­ნე­ლე­ბის პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზმს, ქარ­თულ ფილ­მებ­ზე მუ­შა­ო­ბი­სას გაქვთ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლებ­თან მუ­შა­ო­ბის კომ­ფორ­ტი?

- მე მქონ­და ურ­თი­ერ­თო­ბა, ჩემი აზ­რით, ყვე­ლა­ზე მა­გარ პრო­ფე­სი­ო­ნალ­თან, ზაზა ურუ­შა­ძეს­თან. მას ჰქონ­და უნა­რი, შე­ეკ­რი­ბა ყვე­ლა­ზე მა­გა­რი ჯგუ­ფი სა­ქარ­თვე­ლო­ში. ბევ­რი გეგ­მე­ბი გვქონ­და, მაგ­რამ... პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მი დე­ტა­ლებ­ში გა­მო­ი­ხა­ტე­ბა, ამ ყვე­ლა­ფერს ნიჭი და სწავ­ლა სჭირ­დე­ბა. ჩვენ­თან ნი­ჭი­ე­რი ადა­მი­ა­ნე­ბი რა­ტომ­ღაც თვლი­ან, რომ ად­ვი­ლად გა­მო­უ­ვათ ყვე­ლა­ფე­რი, მაგ­რამ ეს იშ­ვი­ა­თია.

ზაზა კი ადა­მი­ა­ნებ­საც კარ­გს კრებ­და და პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლებ­საც. გა­სულ წელს იგეგ­მე­ბო­და გა­და­ღე­ბე­ბი ოდე­სა­ში, რომ­ლის აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი პრო­დუ­სე­რი იყო ზაზა ურუ­შა­ძე, მე ერთ-ერთი ქარ­თვე­ლი უნდა მე­თა­მა­შა, ის­ტო­რი­უ­ლი ფილ­მი იყო, როლ­ზეც დამ­ტკი­ცე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, ისიც ვი­ცო­დი, რო­დის იქ­ნე­ბო­და გა­და­ღე­ბე­ბი, თუმ­ცა, ჩა­ი­შა­ლა ეს პრო­ექ­ტი, რად­გან კი­ნო­ცენ­ტრმა მი­ზე­რულ და­ფი­ნან­სე­ბა­ზეც უარი თქვა. როცა ეს მოხ­და, ზა­ზამ მი­თხრა, ნუ გე­ში­ნია, მე ბევ­რი გეგ­მა მაქვს, ეს არა­ფე­რია იმას­თან შე­და­რე­ბი­თო.

ზაზა კი­ნო­ა­კა­დე­მი­ის პრე­ზი­დენ­ტი იყო, გეგ­მავ­და მჭიდ­რო კავ­ში­რე­ბი ჰქო­ნო­და ამე­რი­კის კი­ნო­ა­კა­დე­მი­ას­თან, ერ­თობ­ლივ პრო­ექ­ტებ­ზე და კას­ტინ­გებ­ზე ფიქ­რობ­და, თუმ­ცა...



- "მთა­ვარ არხზე" გა­დის დო­კუ­მენ­ტუ­რი ფილ­მი "ანა­კონ­და", სა­დაც ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილს მწვა­ვედ აკ­რი­ტი­კებთ...

- ეს არის შოთა მა­ლაშ­ხი­ას დო­კუ­მენ­ტუ­რი ფილ­მე­ბი, სა­დაც მე ვარ. მეც იგი­ვე პო­ზი­ცია მაქვს, რა­საც ფილმში ვამ­ბობ და უბ­რა­ლოდ ტექსტს არ ვკი­თხუ­ლობ. ოფი­ცი­ა­ლუ­რად არაა ნათ­ქვა­მი, მაგ­რამ ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში რუ­სუ­ლი წყო­ბაა.

- თქვენს სფე­რო­ში ბევ­რია ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის მხარ­დამ­ჭე­რი, ამ ფილ­მებ­ზე მუ­შა­ო­ბის გამო, თუნ­დაც კო­ლე­გე­ბი არ გაკ­რი­ტი­კე­ბენ?

- ღმერ­თმა ყვე­ლას ხელი მო­უ­მარ­თოს, მე ვთვლი, ჩემს ქვე­ყა­ნას ვინც აზა­რა­ლებს, უნდა გა­აკ­რი­ტი­კო ისე, რო­გორც შე­გიძ­ლია. ყო­ველ ნა­ბიჯ­ზე ვხვდე­ბით იმას, რომ ეს მმარ­თვე­ლო­ბა ქვე­ყა­ნას ვნებს. ჩვენ არა მხო­ლოდ უნდა ვაკ­რი­ტი­კოთ, არა­მედ უნდა შევ­ცვა­ლოთ. მტერს უნდა ვებ­რძო­ლოთ, მტე­რი არის ყვე­ლა, ვინც შენს ქვე­ყა­ნას აზი­ა­ნებს. ვთვლი, ყვე­ლა­ზე ძვირ­ფა­სი, რა­საც უნდა გა­უფრ­თხილ­დე, ესაა ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა.

- რო­დი­დან გახ­დით ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის მი­მართ კრი­ტი­კუ­ლი?

- მე სი­მარ­თლე გი­თხრათ, 2011 წელს, რო­დე­საც პირ­ვე­ლად გა­მოჩ­ნდა ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლი და მისი ინ­ტერ­ვიუ ვნა­ხე, თე­ატ­რში მი­ვე­დი და ვთქვი, მის­გან დახ­მა­რე­ბას აღარ მი­ვი­ღებ-მეთ­ქი. ჩემ­ნა­ი­რად რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნი მო­იქ­ცა. თა­ვი­დან­ვე მივ­ხვდი, ეს არის იმ ძა­ლის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი, რო­მე­ლიც ერთ სა­უ­კუ­ნე­ზე მე­ტია, მარ­თავს რუ­სეთს, ასეა მი­ტა­ცე­ბუ­ლი ჩვე­ნი სა­ხელ­მწი­ფოც. დიდი ბრძე­ნი და მცოდ­ნე არა ვარ, მაგ­რამ რაც ჩემი ჭკუ­ით გა­ვა­ა­ნა­ლი­ზე, მივ­ხვდი, ეს კაცი კარ­გს არა­ფერს მო­უ­ტან­და სა­ქარ­თვე­ლოს და ასეც მოხ­და. მე იმის მერე დახ­მა­რე­ბა არ მი­მი­ღია, ვწუხ­ვარ, რაც მა­ნამ­დე მქონ­და აღე­ბუ­ლი, იმას ვერ და­ვაბ­რუ­ნებ.

- რამ­დე­ნი წელი იღებ­დით ივა­ნიშ­ვი­ლის დახ­მა­რე­ბას და რამ­დენს? გაგრძელება