ნინი ბადურაშვილი "კვირის პალიტრას" უამბობს, თუ როგორი იყო მისთვის 2019 წელი, ასევე გაგვიმხელს, როგორი გეგმებითა და იმედით ხვდება ვირთხის წელიწადს.
- არ მიყვარს 2019 წელი, არ გამახსენდება კარგად. ამ წელს მოულოდნელი დარტყმა მივიღე, რომელსაც ვერ ვინელებ და, ალბათ, ვერც ვერასდროს შევეგუები. ამ წელს მამა დავკარგე. ვერ ვიჯერებ, რომ აღარ
არის. მასევდიანებს ის ნივთები, რომელთაც
- მახსენდება ჩემი და ერეკლე ბადურაშვილის ერთ-ერთი ბოლო ინტერვიუ. ბევრი ილაპარაკა თქვენს შვილზე, ერთი ჭკუის ვართო...
- ელენე და ერეკლე ნამდვილი მეგობრები იყვნენ, ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი. პარასკევი-შაბათი-კვირა იყო ერეკლეს დღეები, ასე იყო ჩემს ბავშვობაშიც და ვგიჟდებოდი მასთან დარჩენაზე.
- გარეგნობით მამას ჰგავს, თუმცა, მუსიკალური მონაცემები აშკარად დედის აქვს.
- მამის გენი მძლავრობს მასში. თუმცა, ვფიქრობ, უფრო პატარაობისას მეტად ჰგავდა მამას, ახლა ეკას ბავშვობის ფოტოებს რომ ვნახულობ, მასთან მსგავსებასაც ვპოულობ. ელენესაც სიმღერის ნიჭი დაჰყვა, რაც ძალიან მახარებს, ცეკვავს და ჩემგან განსხვავებით, კარგად ხატავს, ამაში მამას ჰგავს.
- მამა რა პროფესიის ჰყავს?
- ყოფილი წყალბურთელია და ახლა წყალბურთის ფედერაციის პრეზიდენტია მოსკოვში, ასევე ბიზნესმენი.
- დროსთან ერთად თქვენ შორის უთანხმოება დალაგდა? როგორ იყოფთ ელენეს?
- მშობლების უთანხმოება შვილზე არ უნდა მოქმედებდეს. ურთიერთობა დასტაბილურდა. ირაკლი კარგი მამაა, ხშირად მიჰყავს ელენე მოსკოვში, ასევე დუბაიში, თავის ოჯახთან ერთად, თითქმის 3 წელია, ახალი ოჯახი ჰყავს - მეუღლე, შვილი. ელენე ამ ახალ წელს მამასთან შეხვდება. გაგრძელება