მე­გა­შოუ "სა­ქარ­თვე­ლოს ვარ­სკვლა­ვის“ მო­რი­გი ტური გია ყან­ჩე­ლის მუ­სი­კას მი­ე­ძღვნა, კონ­კურ­სან­ტებს რთუ­ლი ამო­ცა­ნა ჰქონ­დათ - გე­ნი­ა­ლუ­რი კომ­პო­ზი­ტო­რის, გია ყან­ჩე­ლის მუ­სი­კა სიმ­ფო­ნი­ურ ორ­კესტრთან ერ­თად (ნი­კო­ლოზ რაჭ­ვე­ლის დი­რი­ჟო­რო­ბით) უნდა შე­ეს­რუ­ლე­ბი­ნათ. იმის გამო, რომ "სა­ქარ­თვე­ლოს ვარ­სკვლა­ვის“ მიმ­დი­ნა­რე სე­ზონს საკ­მა­ოდ ძლი­ე­რი კონ­კურ­სან­ტე­ბი ჰყავს, რომ­ლე­ბიც ყო­ველ ჯერ­ზე ურ­თუ­ლე­სი სიმ­ღე­რე­ბის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი შეს­რუ­ლე­ბით გა­მო­ირ­ჩე­ვი­ან, ამ­ჯე­რა­დაც გა­უძ­ლეს გა­მოც­დას.

თუმ­ცა, კონ­კურ­სის პი­რო­ბე­ბი მკაც­რია, ყო­ველ ტურ­ში მას ერთი მო­ნა­წი­ლე ეთი­შე­ბა და ასე­თი მა­რი­ამ შენ­გე­ლია აღ­მოჩ­ნდა, რო­მელ­მაც გია ყან­ჩე­ლის სიმ­ღე­რა ინ­გლი­სურ ენა­ზე შე­ას­რუ­ლა (ნა­მუ­შე­ვა­რი თა­ვის დრო­ზე სპექ­ტაკ­ლის­თვის „მეფე ლირი“ შე­იქ­მნა). ტუ­რის გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი უკვე მე­ო­თხედ, თორ­ნი­კე ყი­ფი­ა­ნი გახ­და.

და­თუ­ნა ალა­დაშ­ვი­ლი, ჟი­უ­რის წევ­რი:

- ეს არ იყო სა­კონ­კურ­სო ტური, ეს იყო გა­ლა­კონ­ცერ­ტი, სცე­ნა­ზე კაშ­კა­შა ვარ­სკვლა­ვე­ბით, ამას­თან, არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი ორ­კესტრით და შე­უ­და­რე­ბე­ლი ნი­კო­ლოზ რაჭ­ვე­ლის დი­რი­ჟო­რო­ბით. ის ვერ­სი­ე­ბი, რაც თით­ქოს, კარ­გად ვი­ცით, კი­დევ უფრო ახ­ლე­ბუ­რად და­ნა­ხუ­ლი მო­ვის­მი­ნეთ.


თა­ვის­თა­ვად ის ფაქ­ტი, რომ დღეს გია ყან­ჩე­ლის მუ­სი­კა შეს­რულ­და, ბედ­ნი­ე­რე­ბა და სი­ა­მოვ­ნე­ბაა. ის, რომ ყან­ჩე­ლის მუ­სი­კა "სა­ქარ­თვე­ლოს ვარ­სკვლა­ვის“ ერთ-ერთ ტურ­ში მო­ვის­მი­ნეთ, კონ­კურ­სის­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია.

- რო­გორც კლა­სი­კუ­რი მუ­სი­კის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი, რო­გორ აფა­სებთ დღეს გაჟ­ღე­რე­ბუ­ლი ყან­ჩე­ლის მუ­სი­კის ვერ­სი­ებს?

- კომ­პო­ზი­ტო­რის­თვის ყვე­ლა­ზე დიდი ბედ­ნი­ე­რე­ბაა, რო­დე­საც სი­ცო­ცხლე­ში­ვე ფას­დე­ბა, როცა მისი მუ­სი­კა ისე­თი პო­პუ­ლა­რუ­ლი ხდე­ბა, რომ მისი ინ­ტერპრე­ტა­ცი­ე­ბი კეთ­დე­ბა. არის რა­ღაც კა­ნო­ნე­ბი, რო­მელ­თა დარ­ღვე­ვაც არ შე­იძ­ლე­ბა, თუმ­ცა, მო­ცარ­ტი და ბა­ხიც არ­ღვევ­დნენ წი­ნა­მორ­ბე­დე­ბის ტრა­დი­ცი­ებს და ისი­ნი ქმნიდ­ნენ ახალს და სწო­რედ მა­შინ იქ­მნე­ბო­და ახა­ლი ეპო­ქაც. გია ყან­ჩე­ლიც ასე­თი­ვე კომ­პო­ზი­ტო­რია, მან და­ამ­სხვრია სტე­რე­ო­ტი­პე­ბი, შექ­მნა თა­ვი­სი ხელ­წე­რა, არ არ­სე­ბობს ადა­მი­ა­ნი, მისი მე­ლო­დია მო­ის­მი­ნოს და ვერ მიხ­ვდეს, რომ ყან­ჩე­ლია. ფაქ­ტი, რომ მისი მე­ლო­დი­ე­ბი, დღეს ახ­ლე­ბუ­რად მო­ვის­მი­ნეთ და თორ­ნი­კე ყი­ფი­ა­ნი­მა "ის აქ არის“ ასე შე­ას­რუ­ლა, ამის გა­მო­ხა­ტუ­ლე­ბაა და ნამ­დვი­ლი ზე­ი­მია. ამას ყო­ველ­თვის მი­ვე­სალ­მე­ბი და ყო­ვე­ლი­ვე დას­ტუ­რია, რომ ეს მუ­სი­კა სულ იცხოვ­რებს. გაგრძელება