"ერთხელ მესმის კარზე გაუჩერებელი კაკუნი, გავაღე და დგას ქალი, სადღაც ასე 60 წლამდე, მაგრამ ძლიერი ქალები რომ არიან, ეგეთია. ბავშვების დასახმარებელ თანხას ვაგროვებო და რამით ხომ ვერ დამეხმარებითო. მედო ფული და 5 ლარი მივეცი, მადლობაო და განაგრძო კაკუნი სხვა კარზე.
გადის 1 კვირა და ისევ კაკუნია... ვაძინებ
უბრალოდ ამ მომენტში ფული აღარ მედო და რაც მქონდა ხურდები, ავიღე და მივეცი, სადღაც 60-80 თეთრი. უცებ ეს ღიმილი შეეცვალა და უსაზიზღრესი სახე მიიღო...
არც მადლობა უთქვამს, არც არაფერი და უცებ მესმის ხმა, "ჩაილაპარაკა" - ეს რა არის, მათხოვარი კი არ ვარ! განაგრძეთ კითხვა:
