"ჩვენ დიდი ხანია "შესაძლოას" პრინციპით ვცხოვრობთ. შესაძლოა ჩაივლის, შესაძლოა არ დაიწვას, შესაძლოა არ გატყდეს, შესაძლოა სიგნალიზაცია ჩაირთოს და ყველაფერი კარგად იქნება. ეს არის კორუფციაზე დაფუძნებული ყოველდღიური რეალობა და არაპროფესიონალიზმი, და ჩვენი ქვეყნის მთავარი საშიშროება. სანქციებით ჩვენი შეშინება საჭირო არ არის: დაე მათი ეშინოდეთ მათ, ვისაც ჩვენი ქვეყნის გარეთ რაიმე აქვს დასაკარგი. ჩვენ კი საკუთარი "შესაძლოას" უნდა გვეშინოდეს,
აშკარაა, რომ გადარჩენისთვის, მორიგი "შესაძლოას" მსხვერპლი რომ არ გავხდეთ, თავად უნდა ვიყოთ მობილიზებულები, რადგან იმ მაღალჩინოსნებისგან დახმარებას არ დაველოდოთ, ვისაც არ ესმის თანამედროვე სამყაროს, ნებისმიერი კატასტროფის სისწრაფისა და განვითარების მასშტაბისა".
ანა გარელი
