"ორი ედუარდი....
განსაკუთრებულად მიყვარდა, მისთვის ყოველთვის სიამოვნებით ვუკრავდი მოცარტს, მახსოვს მისი დახვეწილი გემოვნება და ღრმა ცოდნა კლასიკური მუსიკის.... თურმე როგორი ფუფუნება იყო მასთან საუბარი და ბევრი ისტორიული მომენტის ერთი-ერთზე
როდესაც გავიგე ბიჭს ველოდებოდი, დიდი მორიდებით ვკითხე მას, თუ გაუხარდებოდა შვილთაშვილს მისი სახელი ჰქონოდა.... მახსოვს ხანმოკლე პაუზა და მისი პასუხი... "მე სხვანაირად არც წარმომედგინა ბაბუ... დაარქვით ჩემი სახელი ჩემს შვილთაშვილს და ნახავთ თუ რამდენად მეტს მიაღწევს, ვიდრე მისი დიდი ბაბუა, ყველაზე ბედნიერი და იღბლიანი ბიჭი იქნება"... მაშინ დავიფიცე რომ მისი სახელი და გვარის ღირსეული გამაგრძელებელი უნდა გამეზარდა. სრული პასუხისმგებლობით და დიდი სიყვარულით დავარქვი ჩემს შვილს მისი სახელი...
გავაჩინე ედუარდ-გიორგი შევარდნაძე გრძელი შავი თმით და ლურჯი თვალებით.... კისერზე პატარა წითელი ლაქა შევამჩნიეთ... ეს ლაქა არც დედამისს აქვს არც მამამისს."