"პირველ რიგში დიდი მადლობა ყველას, ვინც დაინტერესდით და მგულშემატკივრობდით... მეორე რიგში მინდა მოგიყვეთ რა მოხდა... ვნახე რომ უამრავ სააგენტოს უდევს ინფორმაცია ამ საშინელი ფაქტის შესახებ, თუმცა ვცდილობ არ წავიკითხო, ფიზიკურად ნერვები არ მაქვს.
მოკლედ მე ვცხოვრობ რუსთაველის 1 ნომერში ზუსტად იმ სადარბაზოში, რომელიც მიბმულია პანორამა თბილისის მშენებლობას, აქედან გამომდინარე ჩვენ ანუ მაცხოვრებლებს აღარ გაგვაჩნია პარკინგის
მოკლედ, დღეს მე, მამაჩემი, დედაჩემი, ჩემი და და ჩემი შვილი ნინა, ვიჯექით უკვე დაქოქილ მანქანაში და მივდიოდით ჩვენს გზაზე, როდესაც ჩვენთან მოვიდა ახალგაზრდა გოგონა პატრულის თანამშრომელი, დედაჩემმა დაიწყო პირადობის მოძიება ჩანთაში, რადგან როგორც ზემოთ უკვე მოგახსენეთ ეს ხერხი პირადობის და საცხოვრებელი სახლის ჩვენება "ჭრის"...
მოკლედ, არ გვაცადა ამ გოგომ ახსნა, რომ ეს ჩვენი სახლია, რომ აქ ვცხოვრობთ, რომ არ გვაქვს პარკინგი, რომ უკვე გავდივართ და დედაჩემს და ამ გოგონას შორის მოხდა შელაპარაკება სიტყვიერი... ამასობაში პატრულის მანქანიდან გადმოხტა მეორე თანამშრომელი ასევე ახალგაზრდა ბიჭი, რომელიც პირველივე წამიდან იყო აგრესიული, არც მამაჩემის წინაშე მოერიდა უხეში ლაპარაკი (მამაჩემი გენერალია და ძალიან დიდი პატივისცემა აქვს ყველა პატრულის და პოლიციის თანამშრომელს მის მიმართ) მოკლედ ამასობაში შეიყარა ხალხი, ატყდა ერთი ამბავი დედაჩემს გაუკეთეს ხელბორკილები (დედას შაქარი აქვს ძალიან მძიმე ფორმებში, მისთვის არ შეიძლება ჭრილობა და დაბეჟილობები), ამაზე ნერვიულობით გადმოვხტი მანქანიდან და ვთხოვდი მისთვის ბორკილები მოეხსნათ...
ეს ბიჭი, რომლის სახელს შეგნებულად არ დავწერ იყო აგრესიული... მოუვიდა შელაპარაკება ჩემთანაც და იმ წამსვე დამადო ხელბორკილები.... სრული პასუხისმგებლობით ვაცხადებ ქვეყნის, კანონის და ღმერთის წინაშე, რომ მე მათთვის არანაირი ფიზიკური შეურაცხყოფა არ მიმიყენებია.... რაც შეეხება ნინას... ნინამ დღეს მიიღო ზუსტად ის ტრავმა, რომელიც მე 13 წლის ასაკში სააკაშვილის რეჟიმის დროს დაღად დამადეს, როდესაც ზუსტად ამავე ადგილას მამაჩემი ჩემთან ერთად დაიჭირეს!!!"