"ჩემი უსაყვარლესი დედიკო! 13 წლიდან რომ წავედი მოსკოვში, მას შემდეგ სულ მენატრებოდა. არასოდეს არ გვქონდა საკმარისი დრო სალაპარაკოდ, სულ დაკავებული ვიყავი: ჯერ სწავლით, შემდეგ მუშაობით.
მიხარია, რომ ნიუ-იორკში ABთ-ის სპექტაკლებს დაესწრენ დედა და მამა, და თვითონ ნახეს, თუ როგორ მიღებდა მაყურებელი, იმიტომ რომ ამის მოყოლა არ შემეძლო.
ჩემს ელენესაც მოესწრო, და ეს მისთვის დიდი ბედნიერება იყო. ყოველთვის მაკლია... მწყდება გული რომ დღეს ჩვენთან
